pozbawić kogoś czegoś

См. также в других словарях:

• pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez …   Słownik języka polskiego

• zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …   Słownik języka polskiego

• sprzątnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sprzątać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sprzątnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… …   Słownik języka polskiego

• odjąć — dk Xc, odejmę, odejmiesz, odejmij, odjąćjął, odjąćjęła, odjąćjęli, odjąćjęty, odjąćjąwszy odejmować ndk IV, odjąćmuję, odjąćmujesz, odjąćmuj, odjąćował, odjąćowany 1. «wziąć część czegoś, ująć, zmniejszyć; potrącić, odliczyć» Odjąć część pola na… …   Słownik języka polskiego

• wyzuć — dk Xa, wyzućzuję, wyzućzujesz, wyzućzuj, wyzućzuł, wyzućzuty rzad. wyzuwać ndk I, wyzućam, wyzućasz, wyzućają, wyzućaj, wyzućał, wyzućany «pozbawić kogoś, czegoś (zwykle majątku, rzadziej jakichś cech, zalet), zabrać coś komuś» Wyzuć kogoś z… …   Słownik języka polskiego

• dybać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, dybaćbię, dybaćbie {{/stl 8}}{{stl 7}} chcieć pozbawić kogoś czegoś; czyhać na kogoś lub na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dybać na czyjeś życie, pieniądze, majątek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• odsadzić — dk VIa, odsadzićdzę, odsadzićdzisz, odsadzićsadź, odsadzićdził, odsadzićdzony odsadzać ndk I, odsadzićam, odsadzićasz, odsadzićają, odsadzićaj, odsadzićał, odsadzićany «oddalić kogoś lub coś od kogoś, czegoś; pozbawić dostępu do kogoś, czegoś,… …   Słownik języka polskiego